۰ تومان
0
0
Subtotal: ۰ تومان
سبد خرید خالی است.

لوکاس ساماراس؛ از جعبه‌های هویتی تا خودنگاره‌های فراواقعی

نوشته، زینب حیدری، دپارتمان هنر نگره، آبان ۱۴۰۳

با ورود به دنیای هنری لوکاس ساماراس، هنرمند یونانی-آمریکایی، با فضایی غوطه‌ور در آیینه‌ها، تصاویر دگرگون‌شده و لحظاتی از تنهایی مواجه می‌شوید که روایتگر جستجوی بی‌پایان او از خویشتن است. از مجموعه‌های مشهور عکس‌های دستکاری‌شده‌اش تا اتاق‌های آینه‌ای که مخاطب را در خود فرو می‌برد، ساماراس به ما نشان می‌دهد که چگونه هنر می‌تواند بازتابی از درونی‌ترین لایه‌های وجود باشد. در این نوشتار کوتاه به بررسی زندگی، آثار و ویژگی‌های منحصربه‌فرد هنری او می‌پردازیم.

 

دوران کودکی لوکاس ساماراس

لوکاس ساماراس،[i] یکی از نام‌های ماندگار در هنر معاصر و پست‌مدرن، با آثاری برجسته و مفهومی چون خودنگاره‌های دیجیتال و جعبه‌های هویتی، مرزهای هنر را به سوی افق‌های جدیدی گشوده است. او که در سال ۱۹۳۶ در کاستوریا، یک روستای کوچک در شمال یونان به دنیا آمد، زندگی پرفراز و نشیبی داشت که این تجربیات در شکل‌دهی آثار هنری او بسیار تأثیرگذار بوده است. ساماراس در سنین کودکی به همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرد، که همین مهاجرت و تغییرات فرهنگی عمیقی که تجربه کرد، منجر به دگرگونی‌های فکری و تأثیر بر شیوه بیان هنری او شد.

 

تاثیرپذیری و مسیر هنری اولیه

سفر ساماراس در عرصه هنر از دوران نوجوانی و پس از مواجهه با تجربیات جنگ جهانی دوم و تأثیرات فرهنگی مهاجرت آغاز شد. او در دانشگاه راتگرز نیوجرسی در رشته هنر تحصیل کرد و تحت آموزش آلن کاپرو، هنرمند برجسته و نوآور در هنر اتفاقی یا هپنینگ، [ii]و جورج سگال، یکی از پیشگامان پاپ‌آرت قرار گرفت. این هنرمندان ساماراس را به تجربه و جستجوی بیان‌های جدید واداشتند. به ویژه، همکاری ساماراس با کاپرو باعث شد تا او درک عمیقی از هنر اجرا و مفاهیم فراتر از ظاهر آثار پیدا کند.

 

نوآوری در خودنگاره‌های فراواقعی

یکی از زمینه‌هایی که ساماراس در آن به شهرت رسید، خودنگاره‌های فراواقعی اوست. خودنگاره‌های ساماراس به‌شدت با عناصر تخیل، واقعیت و ناهشیار ترکیب شده‌اند. او با استفاده از دوربین پولاروید و تکنیک‌های ویرایشی دستی، مجموعه‌های «اتوپولاروید» (Auto-Polaroids) و «دگرگونی عکس‌» (Photo-Transformation) را خلق کرد که در آن‌ها مرزهای واقعیت را شکسته و با تغییر رنگ‌ها، زوایا و نورپردازی، تصاویری از خود ارائه می‌دهد که به نوعی بازتابی از دنیای درونی و پیچیده ذهنی اوست. این آثار نشان‌دهنده دیدگاه ساماراس درباره هویت، خودشناسی و تصویر فرد از خود است.

چیدمان “به  عقب نگاه  کنیم” در نمایشگاه  اتاق آینه ای، لوکاس ساماراس

 

جعبه‌های هویتی: روایت‌گر هویت و روان‌شناسی شخصی

یکی از آثار برجسته ساماراس که او را به شهرت جهانی رساند، «جعبه‌های هویتی»[iii] است که از دهه ۷۰ میلادی آغاز شد. ساماراس از ایده‌های جوزف کورنل،[iv] هنرمند سوررئالیست الهام گرفت، اما در عین حال توانست این فرم هنری را به شیوه‌ای منحصربه‌فرد به کار گیرد. جعبه‌های هویتی ساماراس به‌صورت جعبه‌های چوبی و فلزی کوچک هستند که او درون آن‌ها اشیای روزمره‌ای چون کفش، سنجاق، نخ، شیشه و تیغ قرار می‌دهد. این جعبه‌ها بیانگر خاطرات، رویدادهای شخصی و درگیری‌های ذهنی هنرمند هستند و به نوعی مرزهای بین جهان واقعی و دنیای درونی ساماراس را در هم می‌شکنند. به گفته منتقد و مورخ هنر، دونالد کوسپیت[v]جعبه‌های ساماراس بازتابی روان‌شناختی از جهان‌بینی هنرمند در مواجهه با جهانی متخاصم است، جایی که اشیاء درون جعبه‌ها می‌توانند نمادی از زخم‌های عاطفی و خاطرات سخت زندگی او باشند.

این جعبه‌ها همچنین اشاره به تنش‌ها و تناقض‌های موجود در فرهنگ غربی و شرقی دارند. ساماراس به‌عنوان فردی که تجربه مهاجرت و دوگانگی فرهنگی را درک کرده، از این اشیا و تصاویر استفاده می‌کند تا مفاهیم هویت را بازنمایی کند و داستان‌های روان‌شناختی خاص خود را به تصویر بکشد. این آثار به‌شدت مورد توجه منتقدان و روان‌شناسان هنری قرار گرفته و به‌عنوان نمادهایی از تلاش انسان برای شناخت خود معرفی شده‌اند.

مجموعه ای از جعبه های هویتی؛ اوکاس ساماراس، ۱۹۷۰

 

اتاق آینه‌ای: تجربه‌ غوطه‌وری[i]  و بازتاب بی‌پایان

در سال ۱۹۶۶، ساماراس اثری به نام «اتاق آینه‌ای»[vi] خلق کرد که این اثر تبدیل به یکی از شناخته‌شده‌ترین و تأثیرگذارترین کارهای او در زمینه چیدمان و هنر غوطه‌وری شد. اتاق آینه‌ای او که به‌طور کامل از آینه پوشانده شده، حسی از بازتاب‌های بی‌پایان و یک بی‌نهایت بصری را برای بیننده ایجاد می‌کند.

ساماراس با این اثر، به‌دنبال جستجو در ماهیت آینه‌ها، از افسانه‌های باستانی تا استفاده‌های روزمره، بود. اتاق آینه‌ای او نه‌تنها به عنوان یک اثر چیدمانی خیره‌کننده شناخته می‌شود، بلکه به‌نوعی به واکاوی درونی افراد از خودشان و انعکاس‌های پیچیده‌ی روانی اشاره دارد. این اثر همچنین نقش مهمی در توسعه هنر چیدمان و هنر تجربی ایفا کرد و راه را برای هنرمندان بعدی در این حوزه هموار ساخت.

اثر اتاق آینه ای؛ لوکاس ساماراس،۱۹۶۶

 

گام‌های نوین در هنر دیجیتال و عکس‌سازی

ساماراس از دهه ۹۰ میلادی به ابزارهای دیجیتال روی آورد. او با استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش عکس مانند فتوشاپ، آثاری دیجیتالی خلق کرد که در آن‌ها به بازآفرینی و تجدیدنظر در عکس‌های پیشین خود، به‌ویژه در مجموعه «دگرگونی عکی» پرداخت. در این آثار دیجیتالی، ساماراس مرزهای میان عکاسی سنتی و هنر دیجیتال را گسترش داد و تکنیک‌های خود را برای خلق جلوه‌های بصری نوین به کار گرفت. این آثار مورد توجه بسیاری از مخاطبان و منتقدان قرار گرفت و نشان‌دهنده تسلط او بر روندهای نوین هنری بود.

علاوه بر این او مجموعه ای با عنوان XYZ خلق کرد که شامل چهار مجموعه از آثار خلق شده بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ است؛ آن ها نمونه‌ای از تحقیقات طولانی مدت هنرمند در مورد فرم، رنگ، فضا و امکانات گسترده ساخت تصویر است که به صورت NFT نیز به دنیای هنر ورود کردند.

NFT مشتق شده از مجموعه XYZ ، لوکاس ساماراس

 

تحلیل روان‌شناختی آثار ساماراس و جایگاه او در هنر معاصر

آثار ساماراس از نظر بسیاری از منتقدان به‌عنوان بیان روان‌شناختی و شناخت خویشتن شناخته می‌شوند. او با استفاده از خودنگاره‌ها، بازتاب‌ها، و چیدمان‌های پیچیده، مفاهیمی عمیق از اضطراب‌های انسانی، پرسش از هویت، و ارتباط با دنیای اطراف را به تصویر می‌کشد. منتقدین بر این باورند که ساماراس با استفاده از هنر به عنوان ابزاری برای درک و واکاوی روحیات درونی، توانسته راهی نوین برای بیان ذهنیت هنرمند فراهم کند.

از جمله نمایشگاه‌های مهم او می‌توان به موزه هنر مدرن نیویورک، دوسالانه ونیز، و موزه گوگنهایم اشاره کرد. در این نمایشگاه‌ها، آثار ساماراس همواره به عنوان نمونه‌ای از نوآوری در بیان و بازنمایی خود و جستجوی درونی به نمایش درآمده و مورد توجه قرار گرفته‌اند.

 

آثار برجسته لوکاس ساماراس

در اینجا به برخی از آثار شاخص او که در نمایشگاه‌های بین‌المللی عرضه شده‌اند اشاره می‌کنیم:

  1. اتاق آینه‌ای (Mirrored Room) ۱۹۶۶
  2. مجموعه اتوپولاروید (Auto-Polaroids) دهه ۷۰ میلادی
  3. مجموعه دگرگونی عکس (Photo-Transformations) دهه ۷۰ میلادی
  4. جعبه‌های هویتی (Identity Boxes) دهه ۷۰ میلادی
  5. چیدمان صندلی‌های تغییریافته (Chair Transformation) ۱۹۶۹

جمع‌بندی: میراث هنری و اهمیت لوکاس ساماراس در هنر معاصر

لوکاس ساماراس، با آثار منحصر به فرد خود، شخصیتی خاص و هنرمندی پیشرو در عرصه هنرهای چندرسانه‌ای شناخته می‌شود. آثار او که بر تجربه‌های زیسته، تأملات درونی، و مواجهه با احساسات پیچیده تمرکز دارند، بازتابی از روحیات او به عنوان هنرمندی مستقل و نوآور است. ساماراس به‌رغم شهرت نسبی خود، در میان اهل هنر به‌عنوان افسانه‌ای گریزان و استاد رسانه‌های غیرمعمول شناخته می‌شود. آثار او در مجموعه‌های دائمی موزه‌های معتبری نظیر موزه‌ی هنر مدرن نیویورک و گوگنهایم به نمایش گذاشته شده‌اند.

برای دیدن استودیو هنرمند 

 مجموعه آثار لوکاس ساماراس را در وب سایت گتی ببنید.

 

[i] Lucas Samaras

[ii] Happening art

[iii] Identity Boxes

[iv] Joseph Cornell

[v] Donald Kuspit

[vi] immersive experience

[vii] Mirrored Room

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقالات پیشنهادی

با عرض پوزش، ما پستی پیدا نمیکنیم. جستجو های مختلف را امتحان کنید.

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.